Thank you Paty ♥

Hej hej! :D
Sylwestra spędziłam z moją przyjaciółką Patrycją. Zostałam u niej na noc, i całkiem fajnie się bawiłam.
Po Nowym Roku, w czwartek miała przyjechać do mnie Weronika. Nie przyjechała, bo nie mogła.. Trochę mnie to zabolało. Ostatnio kiedy ją zapraszam jest tak często, że najpierw obiecuje, że przyjedzie a potem w ostatniej chwili mi odmawia. Teraz było podobnie. Zaprosiłam ją tydzień przed, przez cały tydzień taaak strasznie się cieszyłam, zrezygnowałam z innych planów, a w czwartek już nie mogłam wysiedzieć i liczyłam godziny do jej przyjazdu. Kiedy została godzina po prostu skakałam z radości. Sprawdziłam facebook'a i zobaczyłam wiadomość od niej, że nie da rady przyjechać. Wtedy strasznie posmutniałam, leżałam i płakałam przez resztę dnia. Wiem powinnam zrozumieć, że mogło jej coś wypaść ale mogła powiedzieć mi trochę wcześniej prawda? Może wtedy by mnie mniej bolało...

Późnym wieczorem, zadzwoniłam do Patrycji i umówiłyśmy się, że pójdziemy razem na próbę (chodziłam jako kolędnik misyjny). Następnego dnia poszłyśmy na próbę, a potem na zakupy. Byłam trochę jeszcze smutna ale Patrycja nie dawała mi się smucić i cały czas mnie rozśmieszała. Wieczorem poszłyśmy na spacer i dalej dużo się śmiałyśmy. Pod koniec spotkałam Rumuna i się go troszkę przestraszyłam. Dlatego uciekłam.
W sobotę też do mnie przyszła. Rozmawiałyśmy i jadłyśmy zapiekanki. Patrycja nie dawała mi się smucić. Kiedy ją odprowadzałam spotkałyśmy dwóch pijanych ludzi, i ja zaczęłam panikować. Patrycja szukała jeszcze wyjścia z sytuacji ale po chwili poszła w moje ślady. Potem wszystko dobrze się skończyło.
W niedzielę kiedy chodziłyśmy jako kolędnicy misyjni, szłam z Patrycją na końcu grupy i śmiałyśmy się chyba ze wszystkiego. Podobnie jest w szkole. Bardzo dobrze się rozumiemy i potrafimy się rozweselić.

Kiedy w nocy byłam sama, myślałam jak wyglądałyby dni, jeżeli zamiast spędzonego czasu z Pati, przyjechałaby jednak Weronika. Widzę się z nią raz na ruski rok, i bardzo za nią tęsknię. Nie wiem czy jej zależy na naszej przyjaźni tak jak mi.
Patrycja jest naprawdę kochaną osobą. Wiem, że mogę na nią liczyć, a ona może liczyć na mnie. Jestem jej bardzo wdzięczna za wszystko co dla mnie zrobiła, nie tylko w ostatnich dniach. Ona była przy mnie zawsze. Chciałabym ją strasznie przeprosić, bo nie jestem idealna. Nie zawsze pokazywałam jej jak ważną osobą jest w moim życiu. Teraz to wiem. Wiem, że mogę na nią liczyć i wiem, że mnie nie zostawi. Bardzo ją kocham ♥